زمستان خیال
فضای زندگی ام غم گرفته دود اندوه به سقفش دم گرفته
شده زرد برگ وبار آرزویم خزان این وقوع حالم گرفته
خانه خالی ازین غم کی شود کی؟ بهاری، این امیدم کی شود کی؟
سفر کی می کند مرغ زمستان قناری اش نصیبم کی شود کی؟
به پایان کی رسد این هجر جانسوز؟ شب تاریک تنهائی شود روز
خدایا این زمستان خیالم به دنبالش کی آید عید نوروز؟
بهار آرزویم لاله روید مشامم عطر شادیها ببوید
چوابر ازآسمان باران ببارد زهربرگش غبار غم بشوید.
شعر از: حسین شفق
تاریخ سرایش : ۱۴/۷/۱۳۹۰ ساعت ۱۲:۰۰
+ نوشته شده در چهارشنبه سیزدهم مهر ۱۳۹۰ ساعت 15:40 توسط حســـــــــــین(شفق)
|